Covıd -19 Döneminde Doğum Yapan Kadınların Özerkliği Risk Altında ! Peki Bunu Geri İtecekler Mi? – Freya Kellet

COVID-19 kısıtlamaları hamile kadınları hastanelere itiyor ancak birçoğu isyan edip evde veya yardımsız doğumu seçiyor. ( Zeynep Türkü Saraç tarafından çevrildi.)

COVID-19’un yol açtığı küresel kargaşanın ortasında, yaşamın bir yönü aynı devam etmektedir: kadınlar doğurur ve bebekler doğar. Soru ise peki nerede?

Hastanelerin artık kendisi güvenli bir ortam olmadığından ve dünya genelindeki hamile kadınlar doğum planlarını değiştirdiklerinden COVID-19, doğumun tıbbileştirilmesi ve düzenlenmesinin altında yatan derin kadın düşmanlığını ortaya koymaktadır. Doğum yapan kadınların görmüş olduğu söz konusu ihanetin birçok katmanı mevcuttur ve onlar için elde olan seçenekler her gün azalmaktadır. COVID-19 kuşkusuz doğum kültürünü değiştirmektedir, ancak bu salgının devlet gücünü kadın bedenleri üzerinde daha fazla sağlamlaştıracak mı yoksa bir doğum devrimi kıvılcımı oluşturacak mı soruları mevcut gündemde sorular oluşturuyor.

Kanada’da (ABD ve İngiltere dahil) hastaneler, doğum yapan her kadını bir refakatçı kişiyle sınırlandırıyor dolayısıyla kadınlar, eşleri veya doğum koçları arasında karar vermeleri gerekiyor. Hastaneler giderek daha fazla refakatçı insanın mevcut olmasını yasaklıyor. En iyi zamanlarda bile, hastaneler tamamen personel olduğunda ve stres altında olmadığında, hastane doğumlarının ihlal ve kötüye kullanımla dolu olduğunu biliyoruz. Aydınlatılmış onamı doğru bir şekilde uygulamak hastane personeli için zorlayıcı görünmektedir, bu nedenle birçok kadın hastanelerin kapasitesi bakımından bir pandemi sırasında yaşayacaklarından haklı bir şekilde korkmaktadır.

Tek başına bununla yüzleşme düşüncesi, herhangi bir kadını hastaneden uzaklaştırmak için yeterlidir. Buna, COVID-19’a maruz kalmanın gerçek riskini eklemek, kadınların diğer tüm durumlarda hasta insanlar için bir yerde doğum yapmanın mantıklı olup olmadığını yeniden düşünme durumuna getiriyor.

30 Mart’tan itibaren Nova Scotia eyaleti ebe eşliğinde ev doğumunu en az 30 Nisan’a kadar “COVID-19’un yayılmasını en aza indirmek için il çabalarını desteklemek” ve “ebeler ve doğum görevlileri gibi küçük ekipleri korumak” amacıyla “askıya almıştır”. ” İngiltere gibi ülkeler neyle yüzleştiğimizin bir örneği ise Kanadalı kadınlar diğer eyaletlerin de uymasını bekleyebilirler. COVID-19 vakaları arttıkça, Birleşik Krallık Ulusal Sağlık Servisi çeşitli alanlarda evde doğum yapmayı askıya aldığını duyurdu ve Kraliyet Ebeler Koleji tarafından yürütülen bir araştırmaya göre, ankete katılanların beşte birinden fazlası ebelik doğum birimlerinin alanların üçte biri ya ev doğumlarını durdurmak ya da kısıtlamaktı. Yeni rakamlar yayınlanmamış olsa da, sosyal medyada kadınlar daha fazla iptal bildiriyor ve İngiltere’deki ülke çapında ev doğumunun askıya alınmasına yönelik eğilim var gibi görünüyor. Kanada genelinde doğum yapan kadınlar, eyaletlerinin sırada olup olmayacağını endişeyle merak ediyorlar.

İronik bir şekilde, eşi görülmemiş sayıda kadının evde doğum yapmak istediği bir dönemde, birçok ebe ve doğum koçu,  artan doğum düzenlenmeleri ve tıbbi hale getirilmesine uyum göstermeyi ve evde doğumlara katılmayı reddetmeyi tercih ediyor. COVID-19 krizi,  ebenin kalbindeki çelişkiyi ortaya çıkarmıştır: bir ebe “kadınla” (kelimenin orijinal etimolojisi) ve devletle olamaz. Nova Scotia Ebe Derneği başkanı CJ Blennerhassett “evde doğumların hastaları veya ebeleri daha fazla riske soktuğunu gösteren herhangi bir kanıtın farkında olmadığını” belirtmesine rağmen ve ev doğumlarına olan talep artışına rağmen,  Nova Scotia ebeleri, kadınları doğrudan hastaneye geri gönderiyor. Bir kriz zamanında, sistemde görevli ebeler ve doğum koçları, devletin kural ve düzenlemelerinin annelerin isteklerinden daha önemli olduğunu ortaya koymaktadır.

Sistemdeki doğum işçileri şartlara uyuyor olabilir ancak birçok kadın tek seçeneklerinin hastanede doğum yapmak olduğunu kabul etmiyor. Doğum normalde tıbbi bir olay olmadığından ve evde doğum istatistiksel olarak hastane doğumu kadar güvenli olduğundan, kadınlar bir pandemi sırasında neden isteyerek bir hastaneye girmeyi seçeceklerini sorguluyor ve sonuç olarak birçoğu ebe olsun veya olmasın evde doğum seçeneğini göz ardı etmiyor.

Kadın dalgaları kendilerinin ve bebeklerinin güvenliğini ilk sıraya koyuyor ve devletin veya herhangi bir yönetim organının evde doğumu “askıya alma” gücüne sahip olduğu ataerkil yalanlara aktif olarak direniyorlar. Sosyal medyada evde doğum ve özgür doğum grupları rehberlik ve destek arayan kadınlarla dolup taşmaktadır. Kadınlar doğum yerlerini belirleyen devlete boyun eğmeyi reddediyorlar ve yardımsız doğumu- yani tıbbi sistemin dışında doğurmayı tercih ediyorlar.

Yardımsız doğum, kadının tipik olarak evde veya ailesinin veya yakın arkadaşlarının desteğiyle doktor veya ebelerin varlığı olmadan kasıtlı olarak doğum yapma seçimini tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Yardımsız doğum tamamen sistemin dışında gerçekleştiğinden, bu seçimi yapan kadın sayısı hakkında doğru istatistikler toplamak doğal olarak zordur. “Free Birth Society” podcast’i için ilginin yoğunluğunu gösteren iki milyondan fazla indirmesi vardır. Özgür Doğum Derneği’nin kurucusu Emilee Saldaya kendisi şunlar ifade etmiştir:

“Free Birth Society olarak, kursu satın alan, podcast’i dinleyen ve özel üyeliğe katılan kadınların yoğunluğunu gördük. Kadınlar yeni COVID-19 kısıtlamaları nedeniyle tıbbi ebeler tarafından terkedildikçe, bu annelerin çoğu bunu toplam egemenlik içinde doğum için son bir seçeneği elde tutmaktadır. Bu ise sadece evde kalmak ve bir yardımsız doğumu planlamak. ”

Kadınların yardımsız doğumu seçmesinin tek bir nedeni yoktur ancak birçok yardım doğum, kadın için geçiş çizgisi, doğumları üzerinde tam bir özerkliğe sahip olma kararıdır ve çoğunun sistemde yaşadığı ayrımcılık ve istismardan bağımsız olarak kendi şartlarında doğum yapma arzusudur. Şu anda, COVID-19’suz evlerinin güvenliğinde doğum yapma isteği, ev doğumlarına katılmak isteyen doğum işçilerinin eksikliği ile birlikte, birçok kadını yardımsız doğum yapmaya doğru itiyor.

Tabii ki, tüm hamile kadınlar yardımsız doğumu seçmiyor. Pandemi olmasına rağmen, hala hastanelerde doğum yapmayı seçen çok sayıda kadın var. Kadınların, kendilerinin ve bebeklerinin maruz kalmasının yanı sıra stresli bir hastane sisteminde destek olmadan doğumun potansiyel travmasını riske atmaya istekli olmaları, kadınların doğumun tıbbi bir olay olması gerektiğine ne kadar derinden ikna olduklarının bir yansımasıdır.

COVID-19 zamanında birçok hamile kadın muhtemelen başka bir seçeneğe sahip olmadıkları için özgür doğuma gelmekle birlikte, birçok kadın için bu doğum deneyimleri, belki de ilk etapta asla hastaneye veya ebeye ihtiyaç duymadıklarını ortaya çıkaracaktır. Doğum kültürümüzün baskıcı yapısı ortaya çıktıkça ve dünyanın her yerindeki kadınlar doğumun gücünü kendi şartlarıyla yaşadıkça, birçok kadın asla sisteme geri dönemeyebilir.

Hükümetlerin doğumu (kadınların kendi doğumları )  düzenleyen bir işi yoktur. Hiç kimsenin evde doğumu “askıya alma” gücü yoktur ( ne ebe ne devletler, ne hastaneler). Kadın bedenlerinin devlet kontrolüne ve doğum çalışmalarının düzenlenmesine direnmek için bir zaman varsa, o da şu andır.

• Doğum koçları, hastanede veya evde gerçekleşebilen doğumlara katılır ve her iki ebeveyni de rahatlatır ve fiziksel rahatlık ve duygusal destek sağlar.
• Freya Kellet, BC Kanada’dan yenilenen bir çiftlik hayvanı çiftçisi ve radikal doğum koruyucusudur.

Bu yazı feministcurrent.com sitesinden alınmıştır.